Kwelders (in Nederland en Duitsland) en schorren (in België en Zeeland) zijn unieke kustlandschappen die ontstaan op de overgang van zee naar land. Ze liggen buitendijks, direct achter de Waddenzee of de zeearmen, en lopen alleen bij springtij of tijdens stormvloeden onder water. Daardoor zijn ze minder vaak overstroomd dan de wadplaten en kunnen er bijzondere planten groeien.
Het ontstaan van een kwelder of schor begint met een wadvlakte die bij vloed langzaam dichtslibt met klei en zand. Naarmate de bodem hoger komt te liggen, vestigen zich zoutminnende planten zoals zeekraal, lamsoor en zeealsem. Deze vegetatie houdt het slib vast, waardoor het gebied steeds verder ophoogt en een stabieler landschap vormt.
Kwelders en schorren zijn belangrijk voor de kustbescherming én voor de natuur. Ze vormen een natuurlijke buffer tegen de zee en zijn een rijke broed- en voedselplek voor talloze vogels. In elk seizoen ziet het landschap er anders uit: in de zomer staan de paarse bloemen van lamsoor in bloei, terwijl in de winter grote groepen ganzen er neerstrijken om te foerageren.
Een wandeling over een kwelder of schor geeft een mooi beeld van hoe dynamisch en levend de kustnatuur is. Het is een plek waar land en zee elkaar ontmoeten en waar de kracht van getij en vegetatie samen een landschap vormen dat voortdurend in beweging blijft.
