De beroemde Friese terpen zijn al meer dan 2500 jaar oud. 
Ze werden gebouwd door de eerste bewoners van het kustgebied, lang voordat er dijken bestonden. Om zich te beschermen tegen de hoge vloeden van de Waddenzee, wierpen mensen woonheuvels op van klei, mest en plaggen: de terpen. Op deze kunstmatige heuvels konden ze veilig wonen en hun vee en voorraden beschermen tegen het water.
De naam terp komt van het Oudfriese woord thorp of terp, dat “dorp” of “woonheuvel” betekent. Het is verwant aan het Duitse Dorf en het Engelse thorp. In andere delen van Nederland worden deze woonheuvels ook wel wierden of warftengenoemd, maar overal verwijzen ze naar hetzelfde: slimme oplossingen om te kunnen leven in een landschap dat voortdurend door de zee werd gevormd.
Het Friese kleigebied waarin de terpen liggen, is ontstaan door afzettingen van de zee. Bij elke vloed bracht het water nieuwe lagen slib en klei mee, die zich langzaam ophoopten tot een vruchtbare bodem. Juist deze rijke zeeklei maakte het gebied aantrekkelijk om te wonen en te boeren – al bleef de dreiging van het water groot, waardoor de bewoners hun toevlucht zochten tot de terpen.
Video van @cultuurlandadvies5303
Veel van deze woonheuvels groeiden in de loop der tijd uit tot dorpen en steden, zoals Leeuwarden, Dokkum en Bolsward. Vandaag de dag zijn er nog honderden terpen zichtbaar in het Friese landschap – stille getuigen van de vindingrijkheid en overlevingskracht van de eerste bewoners.
