Rietorchis

De rietorchis (Dactylorhiza praetermissa) is een Europese orchidee van het geslacht Dactylorhiza (handekenskruid). De status (soort of ondersoort) van de soort is al lang onduidelijk. In diverse edities van Heukels' Flora werd de soort opgevat als een ondersoort van Dactylorhiza majalis, die vooral voorkomt in vochtige biotopen.

Rietorchis

De rietorchis is een lage vaste plant. De bloeiwijze is een aar van maximaal 15 cm. De bloemen zijn tweezijdig symmetrisch. De kleur ervan is rozerood tot paars. De lip bestaat uit drie lobben of is gaafrandig en heeft donkerrode stippen of streepjes. De zijslippen wijzen omhoog.

Rietorchis closeup

Het blad is lancetvormig. Het is doorgaans wat langer dan dat van de brede orchis (Dactylorhiza majalis subsp. majalis). Het blad kan gevlekt zijn. Een aantal van deze vlekken is dan ringvormig. Er komen ook ongevlekte exemplaren voor. Deze variabiliteit heeft geleid tot een verdere onderverdeling.

De bloeitijd is van eind mei tot half juli.

De rietorchis verspreidt zich via stoffijn zaad. Voor het overleven als plant is zij aangewezen op een symbiose met een bodemschimmel.

Bron: Wikipedia

 

Reukeloze kamille

Reukeloze kamille (Tripleurospermum maritimum, synoniem: Matricaria maritimaMatricaria inodora en Matricaria perforata) is een plant uit de composietenfamilie (Asteraceae). Dit plantje heeft madeliefjesachtige bloemen en varenachtige bladeren. De vertakte stengel wordt 10-30 cm hoog.

Reukloze Kamille

Reukeloze kamille heeft witte straalbloemen en gele schijfbloemen. Het hoofdje is 1,5-15 cm groot. De hoofdjes staan alleenstaand op een lange bloemsteel en bloeien van juni tot de herfst. De bladeren zijn veervormig gekarteld. Reukeloze kamille heeft bolvormige vruchten met drie ribben aan één kant; de andere kant bevat twee oliekliertjes.

Bron: Wikipedia

 

Pinksterbloem

De pinksterbloem(Cardamine pratensis), is een plant uit de kruisbloemenfamilie. De soort is inheems en algemeen in Nederland en België.

Pinksterbloem

De soort kan tot 50 cm hoog worden. De plant heeft een bladrozet. De stengel is hol en rond. De bladeren zijn samengesteld. De deelblaadjes van het bladrozet zijn kort en breed en vaak bochtig getand. De stengelbladeren zijn smal en lang. De vrucht is een hauw. Deze zijn bij de pinksterbloem smal en maximaal 5,5 cm lang.

Pinksterbloem2

De bloemen zijn tweeslachtig, er zijn 6 meeldraden en 1 stamper met een korte stijl. De meeldraden hebben gele helmknoppen en komen voor in 3 paar, waarvan 2 lange van 5 tot 10mm en 1 korte van 3 tot 6mm. Het vruchtbeginsel bestaat uit 2 gefuseerde vruchtbladen, is bovenstandig en bevat 20 tot 30 zaadknoppen. De bloemen groeien in een tros. De kelkbladen zijn onderaan met elkaar vergroeid, de kroonbladen niet. De kroonbladen zijn maximaal 1,8 cm lang en hebben een lila tot roze kleur met paarse aders, ze zijn zelden wit.

De plant bloeit ondanks haar naam met name in de periode vóór Pinksteren. Eind april is meestal het hoogtepunt. In Friesland wordt het fluitenkruid, dat wel rond Pinksteren bloeit, ook weleens pinksterbloem of pinksterblom genoemd.

Brom: Wikipedia

 

Pitrus

De pitrus (Juncus effusus) is een wild overblijvend kruid uit de russenfamilie (Juncaceae). De pitrus wordt ook als waterplant in de siertuin gebruikt. De plant groeit op vochtige plekken, zoals langs de waterkant, in het weiland en in moerassen.

 Pitrus2

Via het aerenchym (sterparenchym) kan de plant zuurstof naar de wortels transporteren, waardoor deze ook in zuurstofloze gronden nog kan groeien. De glanzende groene stengels zijn ongeveer 3 mm dik en kunnen een hoogte bereiken van 1,5 m, maar zijn meestal tussen de 20 en 100 cm lang. De groene stengel is het belangrijkste deel van de plant voor de fotosynthese. Het sponsachtige merg in de stengel is samenhangend en ononderbroken. Na het drogen vertonen de stengels fijne streepjes. De plant heeft een korte, sterk vertakte wortelstok. De pitrus heeft roodbruine, schedeachtige bladeren aan de stengelvoet. Het eindelingse blad is stengelachtig.

De bloeiperiode loopt van juni tot augustus. De bloemen zijn bruin en vormen met elkaar een losse bloeiwijze, maar is niet zelden ineengedrongen. Aan de voet van de bloem zitten twee vliezige steelblaadjes. De rest van de stijl zit aan de top van de vrucht en niet op een verhoging zoals bij biezenknoppen (Juncus conglomeratus). De bloem heeft meestal drie meeldraden.

Pitrus

De plant vormt een doosvrucht, die veel zaadjes bevat en aan de top vaak iets ingedeukt is. De zaden hebben geen aanhangsel (mierenbroodje), maar zijn wel kleverig door de aanwezige borstelhaartjes, waarmee ze aan vogels blijven kleven.

Bron: Wikipedia

 

Pijlkruid

Pijlkruid (Sagittaria sagittifolia) is een waterplant uit de waterweegbreefamilie (Alismataceae). Gekweekte vormen komen vaak uit Oost-Azië. De Nederlandse naam komt overeen met de geslachtsnaam, die naar een 'pijl' verwijst. De naam verwijst naar de vorm van de bladeren.

Pijlkruid2

Het is een overblijvende, 70-100 cm hoge moeras- of waterplant met knolachtig verdikte, 4-5 cm grote wortelstok. De knollen zijn eivormig, wit of groen van kleur en bedekt met schubben. De bladeren zijn pijlvormig, donkergroen, ongedeeld en langgesteeld. Onder water zijn de bladeren lichtgroen, lang en smal. Boven water hebben de bladeren een duidelijke pijlvorm. De driekantige stengels kunnen tot een halve meter boven het water uitsteken.

Pijlkruid

De plant bloeit van juli tot september. De bladeren hebben in het midden een bruine tot donkerpaarse vlek. De bloemen groeien in langwerpige bloeiwijzen. De bloemen bestaan uit drie vrije kroonbladeren en drie groene kelkbladeren. De vruchten zijn klein.

Bron: Wikipedia